Dzisiejszym wpisem rozpoczynamy cykl pod tytułem:

„Sieci społeczne – dlaczego ludzie są tak ważni w naszym życiu?”

Na początku chcielibyśmy zachęcić Państwa do krótkiej refleksji, próby przypomnienia sobie kilku np. 7 najprzyjemniejszych momentów czy wydarzeń z ostatnich 2 lat. Być może część tych wspomnień będzie zawierało elementy wspólne. Warto się im przyjrzeć i w oparciu o to zapytać samego siebie, co jest dla mnie ważne. Przykładowe odpowiedzi to np. poczucie bezpieczeństwa, spontaniczność, rozwój pasji, przygody, spokój, bycie docenionym, możliwość otoczenia kogoś troską bądź samemu jej doznanie. Większość, choć nie wszystkie powyższe wartości są nieodzownie połączone z kontaktem międzyludzkim. I tutaj na chwilę się zatrzymamy, dlatego że człowiek niewątpliwie jest istotą społeczną. Korzyści, jakie czerpiemy żyjąc wśród innych i budując satysfakcjonujące relacje, mają wielki wpływ na nasze życie. Dlatego serdecznie zapraszamy do śledzenia kolejnych postów, w których przyjrzymy się tej tematyce.

Zaczynijmy od samego początku, kiedy to byliśmy niemowlakami. Tego czasu na pewno nikt z nas nie pamięta i nic w tym dziwnego. Wynika to z tego, że pewna struktura mózgu, a dokładniej hipokamp, który odpowiada za pamięć zdarzeń z życia dojrzewa do około 3 roku życia. Zjawisko to określamy mianem amnezji dziecięcej. Jednak z obserwacji najmłodszych osobników społeczności wyłania nam się to, jak bardzo w pierwszych latach życia młody człowiek potrzebuje wsparcia oraz opieki osoby dorosłej. Wnioski wysuwają się same - przywiązanie do ludzi jest naszą pierwotną potrzebą. Dziecko przecież jest bezbronne i nie potrafi samo o siebie zadbać. Idąc tym tropem przywiązanie jest pewnego rodzaju wrodzoną formą przetrwania. Zdolność do nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem pojawia się bardzo szybko. Świadczą o tym takie zachowania, jak umiejętność zakomunikowania swoich potrzeb np. poprzez płacz, rozpoznawanie twarzy opiekuna, wodzenie za nim wzrokiem, czy doznawanie ukojenia przy dotyku emocjonalnym (np. przytulenie). Widzimy więc, że drugi człowiek towarzyszy nam od samych początków. Obejmując wszystko to chwilą zastanowienia nasuwa nam się pewna myśl. Mianowicie poczucie, że mamy miejsce w czyimś sercu i umyśle jest bardzo cenne. Ludzie potrzebują siebie wzajemnie by móc czuć się po prostu dobrze, bezpiecznie, czy przyjemnie. Oczywiście w dorosłości potrafimy o siebie zadbać sami, ale ciepło, dobro, wsparcie i inne wartościowe aspekty, które płyną ze zdrowych relacji są ważne w każdym wieku. Jesteśmy ciekawi, czy widzicie to podobnie i czy takie spojrzenie jest bliskie również Waszemu?

Dzisiaj cofnijmy się 3 mln lat wstecz. W tym okresie pojawili się australopiteki, czyli osobniki, które jako pierwsze były przystosowane do dwunożności. To właśnie od nich powstawały gatunki homo (habilis, erectus, heidelbergensis i wreszcie sapiens). Ludzie współcześni, spojrzawszy na szerszą perspektywę czasową, pojawili się na tym świecie stosunkowo niedawno - około 200 tysięcy lat temu. Niewątpliwie nasze umysły ewoluowały w grupie od samych początków historii ludzkiej linii ewolucyjnej. Przyglądając się tym liczbom widzimy, jak bardzo zakorzenione w nas jest to, że jesteśmy istotami społecznymi. Życie wśród innych osobników sprzyjało dwóm podstawowym terminom, które są nierozłącznym elementem perspektywy ewolucyjnej – przetrwaniu oraz reprodukcji. Społeczne adaptacje niosły i niosą ze sobą szereg korzyści. Kiedyś np. wspólne dbanie o bezpieczeństwo grupy, większy sukces w trakcie polowań, po prostu szeroko rozumiane wzajemne wsparcie. Współcześnie wsparcie płynące ze strony ludzi wpisujących się w naszą sieć społeczną przejawia się w inny sposób. Ale warto podkreślić, że bazowe korzyści takie jak np. poczucie bezpieczeństwa, możliwość zaufania komuś, akceptacja w grupie czy bliskości z innymi wciąż są takie same. Słowa „więzi z innymi” niosą ze sobą wielką moc. Umacniającą każdego i to już od bardzo dawien dawna, dlatego dbajmy o te wartościowe relacje i otwierajmy się na nowe znajomości. Być może zaskoczą nas pozytywnie dodając do naszej palety barw życia nieodkryte do tej pory kolory.